Odkrycia archeologiczne w Płońsku
16.11.2010

WSTĘPNA ANALIZA WYNIKÓW RATOWNICZYCH BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH  PROWADZONYCH NA TZW. „MAŁEJ OBWODNICY„  W PŁOŃSKU

Archeologiczne ratownicze badania wykopaliskowe prowadzone w związku z budową tak zwanej” małej obwodnicy” w Płońsku odkryły część nieznanego dotychczas wczesnośedniowiecznego układu osadniczego a mianowicie przejścia w postaci drewnianego pomostu wiodącego z grodu do istniejącej nieznanej dotąd osady przygrodowej, oraz fragmentu samej osady. Pozyskany materiał ruchomy znaleziony na pomoście i jego najbliższej okolicy, jak też z odkrytego dotychczas skrawka osady, pozwala przypuszczać że mamy doczynienia z cennym odkryciem. Pozyskane zabytki w postaci ozdób, elementów uzbrojenia oraz niepospolitych form naczyń glinianych wskazują na niesłowiańskie  pochodzenie mieszkańców osady. Badania obecne, bardzo ściśle licują z ratowniczymi badaniami archeologicznymi prowadzonymi pod budowę kanalizacji w ulicy 19 Stycznia. W wyniku poprzednich poznaliśmy fragment drewnianych potężnych i zaawansowanych technicznie  konstrukcji grodu płońskiego, datujących jego powstanie rok 979. Obecne badania pozwoliły chociaż w części poznać otoczenie grodu od strony wschodniej. Pobrane próbki do badań dendrochronologicznych zapewne potwierdzą chronologię grodu na co wskazuje pozyskany materiał ceramiczny.

       Dotychczasowe wyniki badań archeologicznych, chociaż bardzo szczątkowych, bo obejmujących zaledwie ułamek procenta płońskiego wczesnośredniowiecznego zespołu grodowego, są bardzo obiecujące i pokazują, że Płońsk był bardzo znaczącym ośrodkiem administracyjnym na Mazowszu, powstałym już  za panowania  Mieszka I. Już teraz można zadać  pytanie czy był to najważniejszy mazowiecki ośrodek państwa wczesnopiastowskiego?  Czy była to stolica potężnego mazowieckiego władcy Masława zarządzającego Mazowszem od śmierci króla Mieszka II do roku 1048?  Odpowiedź na nie mogą dać tylko, dobrze przeprowadzone systematyczne badania archeologiczne.

.

              Informacja przekazana przez archeologa p. Antoniego Smolińskiego

.

.

.

.

.

.

.

.

.

zdjęcia: Michał Dębski, Miron Bogacki